آنچه در مورد گیاه ترنجبین باید بدانید.

گیاه ترنجبین ماده ای است شیرین که به صورت شبنم روی گیاه حاج یا خارشتر یا خاربز می نشیند. در یک بررسی که توسط مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان انجام شد،

مشاهده شد که این شیرابه های قندی در نتیجه عمل حشره ای به طور طبیعی و با ایجاد شکاف به خارج تراوش می شود.

در فصل گرمای زیاد و در اواخر تابستان روی برگها و شاخه های گیاه خارشتر قطرات ترنجبین شبها ظاهر می شود و روستاییان محل صبحهای خیلی زود قبل از طلوع آفتاب آن را جمع آوری می نمایند.

گیاه ترنجبین سرشار از ترکیبات قندی فراوان و مختلفی مانند گلوکز و فروکتوز و ساکاروز و تری ساکارید می باشد و این ترکیبات قندی به راحتی در درون آب حل می شوند.

در گذشته از ترنجبین برای تهیه قند به طور سنتی بهره می گرفته اند ولی به مرور زمان خواص دارویی ترنجبین به اثبات رسید و امروزه آن را فقط به عنوان یک دارو برای درمان برخی از بیماری ها می فروشند

 

 

طبیعت و خواص دارویی ترنجبین

 

طبیعت گیاه ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی، کمی گرم و تر است. ترنجبین حاوی ترکیبات قندی مختلفی چون گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و تری ساکارید می‌باشد

که به راحتی در آب حل می‌شود. ترنجبین همچنین دارای تانن و آنتوسیانین است. در گذشته از ترنجبین در کارخانجات به طور سنتی قند می‌گرفتند اما امروزه با توجه به بالا بودن

خواص دارویی آن، این کار غیر اقتصادی است. خواص گیاه ترنجبین به طور خلاصه عبارتند از: باز کردن مجاری ادرار، صدای شکم، تب کودکان و نوزادان، لینت مزاج، تب‌بر، تسکین سرفه،

از بین برنده زردی، درد سینه و برطرف کننده یبوست و عفونت زدایی.

 

 

خواص ترنجبین برای نوزاد

در طب سنتی و فرهنگ ایرانی، استفاده از گیاه ترنجبین برای درمان زردی نوزادان بسیار موثر است. در واقع با دادن این محصول به اندازه‌‏ای که در نوزاد ایجاد اسهال ملایم کند

و جوشانده تخم گشنیز باعث درمان زردی نوزاد می‌شوند. ضمن اینکه از بروز این بیماری پیشگیری هم می‌کند. این دارو برای نوزاد يک ملين و مسهل لطيف است

و برای درمان و پاکسازی دستگاه گوارش از اخلاط و خونابه‏ های بازمانده از دوران جنينی، معده و روده نیز استفاده می‌شود. در حقیقت زمانی که روده‌های نوزاد از همان ابتدای تولد پاک‌سازی شود،

بسیاری از بیماری‌ها از جمله بيماری‏‌های ويروسی و عفونی در او کمتر شده و سيستم ايمنی‌اش از همان بدو تولد فعال می‏ شود،

همچنین متابولیسم بدن يعنی هاضمه و دافعه و نيروی نگهدارنده و نيروی جاذبه در بدن کودک به صورت نرمال در می‏آید و بدن از همان ابتدا در مقابل بیماری‏ها در حد خودش مقاوم می‏شود.

این نوزادان کبدی بسیار سالم و فعال خواهند داشت و تمام اعمال متابوليسمی و سوخت و ساز در بدنشان، با روال طبيعی به پيش خواهد رفت.

ضمنا با مصرف ترنجبین، نوزاد اشتهای زیادی به خوردن شیر مادر پیدا می‌کند، شبها بهتر می‌خوابد و دل‌پیچه و نق زدن زیاد نوزاد برطرف می‌شود.

 

درمان یبوست با ترنجبین

از خواص گیاه ترنجبین در طب سنتی ، درمان یبوست است. ترنجبین یکی از موادی است که دستگاه گوارش را نرم می کند و ملین است و باعث می شود

تا مدفوع راحت تر حرکت کند و از ابتلا به یبوست جلوگیری کند . دوز مصرفی آن به عنوان ملین بین 10 تا 70 گرم است که سن بیمار تایین کننده دوز مصرفی است.

 

خواص ترنجبین برای پوست

به طور کلی مواد غذایی که صاف کننده‌ خون هستند و به خون‌سازی بهتر کمک می‌کنند مانند برگ چغندر، کاسنی، عناب، شاتره و ترنجبین، خون را تصفیه نموده

و به تبع پوست صورت را صاف و شفاف می‌کنند. همچنین برای کمک به بهبود لک‌های پوست به‌ویژه صورت یکی از بهترین روش‌ها، نوشیدن خاکشیر و ترنجبین است.

افرادی که از این ترکیب به‌صورت روزانه و مستمر به‌مدت 3 هفته استفاده کنند بعد از مدتی، دارای پوستی روشن شده و لک‌های صورت و پوست‌شان به طور کامل از بین رفته و یا کمرنگ‌تر خواهند شد.

برای تهیه این ترکیب، ترنجبین را 5 ساعت در آب بخیسانید و صاف شده آن را با 2 قاشق خاکشیر مخلوط کرده و مصرف کنید.

 

خواص ترنجبین برای خارش و شوره سر

از دیگر خواص ترنجبیـن برای پوست، از بین بردن اگزما، کهیر، التهابات پوستی و برطرف نمودن جوش‌های صورت است که در نتیجه مصرف زیاد از حد چربی و شیرینی ایجاد شده‌اند،

به این منظور می‌توان جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا به مدت دو هفته آن را مصرف نمود، تا جوش‌ها از بین بروند.

همچنین نوشیدن 2 تا 3 لیوان از شربت خاکشیر و ترنجبین به صورت روزانه، سبب از بین رفتن شوره و خارش سر در افراد مبتلا می‌شود. لازم به ذکر است،

بهترین موقع برای بهره‌گیری از خـواص ترنجبین برای پوست، خوردن آن به صورت ناشتا در صبح است

 

مضرات ترنجبین

مصرف ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است و افراد مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله ازخوردن آن خودداری کنند.

استفاده بیش از حد برای نوزاد باعث اسهال و استفراغ نیز می شود.